"Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny" - Jeden z najpiękniejszych kościołów nawowych Polski północnej. Budowany był od 1343 roku do końca wieku XIV. Jest to kolejny kościół wybudowany w tym miejscu dla zakonu Franciszkanów. Od strony północnej do świątyni przylegały zabudowania klasztorne. W okresie reformacji klasztor stracił swoje znaczenie i opustoszał. Najpierw przekazany radzie miasta został kościół a dwa lata później w 1559 roku klasztor. Po pracach adaptacyjnych zabudowania klasztorne przekazano gimnazjum protestanckiemu, a kościół służył ewangielikom ze Starego Miasta. Po tumulcie toruńskim wrócił do katolików i został przekazany Bernardynom. W 1821 roku po kasacie zakonu budynki klasztorne przeszły na własność miasta i zostały rozebrane. Świątynia klasztorna przypadła najpierw parafii Św. Jana a po remoncie z lat 1825-1830 roku służyła podmiejskiej parafii Św. Wawrzyńca. Usamodzielniona w 1852 roku pełni funkcję kościoła parafialnego dla przedmieścia Chełmińskiego i części Bydgoskiego.